คุณสามารถอ่านตอนนี้ได้ก่อนใคร
โดยการมอบสินน้ำใจ (VIP) ให้นักเขียน
มอบ VIP ขั้นต่ำ 1 บาท หรือให้มากกว่าตามความสมัครใจ เพื่อเปิดอ่านตอนก่อนใคร 7 วัน
คำเตือน
- การมอบสินน้ำใจ (VIP) นี้ไม่ได้หมายถึงการซื้อนิยาย แต่เป็นการมอบกำลังใจเท่านั้น
- นักเขียนยังคงมีสิทธิ์ในการลงนิยายจนจบเรื่อง หรือไม่จบเรื่องก็ได้
- เนื่องจากการลงจบเรื่องในบางครั้ง อาจมีผลต่อการพิจารณาต้นฉบับในการจัดพิมพ์ของสำนักพิมพ์ต่างๆ อันเป็นรายได้หลัก รวมทั้งความจำเป็นอื่นๆ
- และการมอบสินน้ำใจนี้ ไม่สามารถนำไปหักส่วนลดได้ หลังจากนักเขียนกดปิดเรื่อง ขายจบเรื่อง
เหรียญของฉัน : 0
แม่นาง! มาเป็นฮูหยินข้าเถิด
นางผู้หมดศรัทธากับความรัก จนกลายเป็นเข็ดขยาด กับเขา ผู้มีความหลังฝังใจจนไม่คิดออกเรือนกับผู้ใด
*****
“แม่นาง หากเจ้ารับข้าไว้เป็นสามี เจ้าจะได้ตำแหน่งฮูหยินแม่ทัพไปครอง...ยังไม่หมดเพียงเท่านี้ หากเจ้าตอบตกลงภายในหนึ่งเค่อ ทรัพย์สมบัติในจวนข้าจะเป็นของเจ้าครึ่งหนึ่งทันที”
“....”
“แต่หากเจ้าตอบตกลงตอนนี้ ข้าจะแถมม้าอีกห้าตัวและข้าวสารอีกห้าเกวียนให้เจ้าเพื่อเป็นของกำนัล”
“....”
“ตกลงเลยหรือไม่ สามีเช่นข้าไม่ได้หาง่ายๆ หรอกนะ”
หญิงสาวได้แต่กรีดร้องอยู่ในใจ มือบางคว้าถ้วยน้ำชาที่วางอยู่ข้างๆ ขว้างใส่ร่างสูงทันที “ออกไปนะเจ้าหมีบ้า สามีอันใดข้าไม่ต้องการ!”
*****
“แม่นางฉิงมีใจให้ท่านแม่ทัพเช่นนั้นรึ” น้ำเสียงที่ไถ่ถามแม้จะเรียบเฉย ทว่าแววตากลับมีประกายวิบวับ
ผู้ที่ถูกถามหันกลับมาถลึงตาใส่คนถามโดยพลัน “ข้าไม่ได้คิดอันใดกับท่านแม่ทัพเจ้าค่ะ”
“เช่นนั้นรึ” เขาครางรับเสียงแผ่ว “แล้วเหตุใดเจ้าต้องมาแจ้งข่าวนี้ด้วยเล่า หากท่านแม่ทัพจะถูกสตรีวางยาปลุกกำหนัด ข้าก็ไม่เห็นว่าจะเกี่ยวอันใดกับเจ้าเลยสักนิด”
“ข้าทำเพื่อมนุษยธรรม คนรู้จักกันกำลังเดือดร้อนจะให้ทนดูเฉยๆ เช่นนั้นรึ” ฉิงเฟยเซียนตอบเสียงห้วน “และที่สำคัญ สตรีดีงามที่ใดกันจะวางยาบุรุษเช่นนี้ หากนางได้เป็นฮูหยินของท่านแม่ทัพ ข้าก็อดซื้อจวนท้ายตลาดนั่นพอดี”
“หึหึ ที่แท้ก็ห่วงจวนนี่เอง” เหมาหย่งเยวี๋ยนเอ่ยเย้าทันใด
‘สตรีผู้นี้..เหตุใดจึงได้น่ากลั่นแกล้งเช่นนี้นะ เอาเถิด ถึงนางจะมิได้ทำเพราะเป็นห่วงข้า แต่ที่นางมาบอกกันเช่นนี้ก็นับว่ามีคุณธรรมมากแล้ว’
โดย : ถานเซียง
จำนวน : 8 ตอน
0
เหรียญของฉัน : 0
แม่นาง! มาเป็นฮูหยินข้าเถิด
โดย : ถานเซียง
